Τα παιδιά μας και η ζωή που δεν ζησαμε!

Τα παιδιά μας και η ζωή που δεν ζησαμε!

Γράφει η Όλγα Αυγερινού 

Πόσοι απο εμάς ζούμε την ζωή που θέλουμε?

Οι περισσότεροι ξεκινήσαμε με όνειρο να δημιουργήσουμε την ΔΙΚΗ μας ζωή και κάπου στην διαδρομή χαθήκαμε, παρασύρθηκαμε απο το ρεύμα!!

Χάσαμε την ισορροπία ανάμεσα στα "θέλω" και στα "πρέπει" του μικροκοσμού μας αλλά και του μακρόκοσμου.
Σε αυτά τα πρέπει ανήκει και η "κοινωνική καταξίωση". Η επαγγελματική αποκατάσταση και η δημιουργία οικογένειας
"Να κάνουμε οικογένεια, παιδιά!"
Να μεγαλώνεις παιδιά είναι ενα δώρο τόσο μεγάλο, που ειλικρινά το λεξιλογιό μου ειναι φτωχό για να περιγράψει το μεγαλείο αυτό.

Μεγαλώνουμε και εξελισσόμαστε μαζί τους. Δίνουμε αγάπη και μας την επιστρέφουν πολλαπλάσια και άνευ όρων !
Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και δίνουμε 'ολο μας το "είναι" γι αυτα. Και κάπου εκει χανόμαστε.
Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας στα ίδια μονοπάτια που μεγαλώσαμε κι εμείς. Σωστό!! Όμως....
Δεν συνειδητοποιούμε οτι φέρνουμε στον κόσμο ανθρώπους, μοναδικούς, ξεχωριστούς, ελεύθερους ανθρώπους και οχι " συνέχειες" δικές μας.
Δεν συνειδητοποιούμε οτι φροντίζουμε να μεγαλώσουν και να αναπτυχθούν άνθρωποι με ξεχωριστές προσωπικότητες.
Θέλουμε να τους προσφέρουμε τα πάντα. Ποιά πάντα?? Τα δικά μας "πάντα", αυτά που εμείς δεν ζήσαμε.
Το άθλημα που δεν κάναμε, το μπαλέτο που δεν χορέψαμε, το επάγγελμα που δεν ακολουθήσαμε, για τους πολλούς και διαφόρους λόγους μας.
Ετσι " επιβάλλουμε" χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, στα παιδιά μας, τα δικά μας ανεκπληρωτα "θέλω" και πείθουμε και τους εαυτούς μας και αυτά οτι είναι δικά τους.
Ο καθε άνθρωπος είναι μοναδικός, ξεχωριστός με τα δικά του χαρίσματα και ταλέντα.
Αν ψάξουμε μέσα μας θα βρούμε τα δικά μας και θα μπορέσουμε να καθοδηγήσουμε τα παιδιά μας να βρουν τα δικά τους, για να ζήσουν τη ζωή τους σαν ολοκληρωμένες προσωπικότητες.
Αφού το μέλλον τους ανήκει ας τους δημιουργήσουμε το παρόν με περισσότερα "θέλω" και λιγότερα "πρέπει"!!!!