4 τρόποι για να χαλάσει μία σχέση

4 τρόποι για να χαλάσει μία σχέση

έψαξε και βρήκε ο Γιώργος Στρέττο 

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι κατα γενική ομολογία δύσκολες και πολύπλοκες, ίσως το δυσκολότερο κεφάλαιο της ζωής μας, με τις ερωτικές σχέσεις να βρίσκονται στην κορυφή ως προς τη δυσκολία τους. Σε πολλές σχέσεις, υπάρχουν και διαιωνίζονται συμπεριφορές και συνήθειες οι οποίες προκαλούν φθορά και μπορεί να οδηγήσουν στην καταστροφή της σχέσης. Ο Αμερικανός ψυχολόγος Δρ. John Gottman, δημιούργησε ένα «χάρτη» με τις 4  βασικές συπεριφορές οι οποίες είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσουν στον χωρισμό. Τις συμπεριφορές αυτές, τις ονόμασε «Οι τέσσερις ιππείς της Αποκάλυψης», δανειζόμενος το όνομα από την Καινή Διαθήκη, όπου οι 4 ιππείς συμβολίζουν την καταστροφή.

Μελετήστε λοιπόν τις συμπεριφορές αυτές και παρατηρήστε τον εαυτό σας, ίσως ανακαλύψετε οτι κάποιες από αυτές βρίσκονται παρούσες στην σχέση σας ή στο γάμο σας.

Η πρώτη συμπεριφορά, είναι η κριτική. Ως κριτική, δεν εννοούμε το να έχουμε κάποιο παράπονο από το σύντροφό μας και να το εκφράζουμε. Σε αυτή την περίπτωση, εστιάζουμε σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι συμπεριφοράς και ασχολούμαστε με αυτό. Στην περίπτωση της κριτικής όμως, δεν εστιάζουμε σε μία συμπεριφορά, αλλά κάνουμε επίθεση στο άτομο του συντρόφου μας, «χτυπώντας» τον στον πυρήνα της προσωπικότητάς του. Έτσι, στην ουσία «ξηλώνουμε» ολο του το είναι με την κριτική μας.

Παραδείγματα:

Παράπονο: «Με πείραξε που δεν πήρες τηλέφωνο να μου πείς οτι θα αργήσεις», «Δεν μου άρεσε ο τρόπος που μου μίλησες μπροστά στην παρέα μου».
Κριτική: «Είσαι εγωίστρια», «Σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου», «Πάντα έτσι κάνεις».

Αν διαπιστώσεις οτι εσύ ή ο σύντροφός σου συμπεριφέρεστε με κριτικό τρόπο, δεν σημαίνει απαραίτητα οτι η σχέση σας είναι καταδικασμένη, αλλά όταν η κριτική γίνει συχνή και έντονη, στρώνει το δρόμο για χειρότερα προβλήματα, καθώς η κριτική απαντάται με κριτική επίσης κι αυτό οδηγεί σε ένα μοτίβο κλιμάκωσης της συμπεριφοράς αυτής.

Ο δεύτερος καβαλάρης, είναι η περιφρόνηση. Σε αυτή την περίπτωση, συμπεριφερόμαστε στο άλλο άτομο άσχημα, χωρίς σεβασμό. Μπορεί να ειρωνευόμαστε, να κοροϊδεύουμε, να απορρίπτουμε άμεσα τη γνώμη του ή να υποτιμάμε τις ανάγκες του. Σαν συνέπεια, το άτομο απέναντί μας, νιώθει υποτίμηση και αναξιότητα.

Παράδειγμα:

«Είσαι κουρασμένος; Σοβαρα; Τί έκανες, πήγες στη δουλειά! Εγώ τρέχω ολη μέρα σαν τρελή με τα παιδιά και τις δουλειές κι εσύ έρχεσαι και ξαπλώνεις στον καναπέ και παίζεις με τον υπολογιστή! Κάνεις σαν να έχω ακόμα ένα παιδί. Είσαι άχρηστος!¨

Η περιφρόνηση, χτίζεται μέσα από χρόνιες αρνητικές σκέψεις για το σύντροφο, που σιγοβράζουν μέσα μας. Σύμφωνα με τον Gottman, είναι ο πιο ισχυρός παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει στο τέλος της σχέσης και είναι σημαντικό να εξαλειφθεί. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο που βρέθηκε στην έρευνα, είναι οτι στις σχέσεις που υπάρχει έντονη περιφρόνηση, είναι πιό συχνές οι ασθένειες (π.χ. γρίπη, κρυολόγημα) λόγω της αποδυνάμωσης που προκαλέι στο ανοσιοποιητικό σύστημα το συνεχές στρες.

Η επόμενη συμπεριφορά, είναι η αμυντικότητα. Όλοι μας λειτουργούμε αμυντικά κάποιες φορές, αλλά στις σχέσεις που δοκιμάζονται, η αμυντικότητα είναι πανταχού παρούσα. Και εκδηλώνεται ως εξής: κάθε φορά που νιώθουμε οτι κατηγορούμαστε, βρίσκουμε πάντα δικαιολογίες ώστε να αποφύγουμε τις ενοχές και να αναγκάσουμε τον άλλο να υποχωρήσει. Αυτή η στρατηγική όμως δεν δουλεύει σχεδόν ποτέ, γιατί απλά δείχνουμε στο σύντροφό μας οτι δεν τον παίρνουμε στα σοβαρα και απλά θέλουμε να ξεφορτωθούμε τις ευθύνες.

Παράδειγμα:

» – Πήρες τηλέφωνο να ειδοποιήσεις τους φίλους μας οτι δεν θα πάμε, όπως μου είπες;»
» – Είχα πάρα πολύ δουλειά σήμερα! Στο κάτω – κάτω ήξερες οτι είχα πολύ δουλεια, γιατί δεν πήρες εσυ;»

Αν και φαίνεται απόλυτα λογική η απάντηση στο παράδειγμα, η αμυντικότητα δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, καθώς ο «επιτιθέμενος» δεν θα υποχωρήσει, ούτε θα ζητήσει συγγνώμη. Κι αυτό, γιατί η αμυντικότητα είναι ένας τρόπος να κατηγορήσεις τον σύντροφό σου.

Ο τέταρτος καβαλάρης, είναι ο αποκλεισμός, ή αλλιώς το «χτίσιμο τειχών». Ο αποκλεισμός, είναι ένα είδος αποστασιοποίησης από τα προβλήματα και συμβαίνει όταν ο ένας από τους δύο αποφασίζει να αποτραβηχτεί από τη συζήτηση, να απαντήσει βιαστικά και να κλειστεί στον εαυτό του. Στην ουσία, αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα (τα οποία όμως έτσι συσσωρεύονται), επιδιδόμαστε σε «ελιγμούς», όπως το να «σβήνουμε», να φεύγουμε, να παριστάνουμε οτι έχουμε πολύ δουλειά ή να ασχολούμαστε με κάτι εμμονικά. Όλη η αρνητικότητα που συσσωρεύεται από τις υπόλοιπες τρείς συμπεριφορές, χρειάζεται χρόνο για να μας οδηγήσει στην αποστασιοποίηση, αλλά όταν αυτό συμβεί, ο αποκλεισμός γίνεται συνήθεια και μας αποτρέπει απο το να αναζητήσουμε ουσιαστικές λύσεις για τα ζητήματα που μας απασχολούν στη σχέση μας.

Σαν συμπέρασμα, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε σε μια δύσκολη συζήτηση ή αντιπαράθεση με τον/την σύντροφό σας, ή ακόμη και με έναν φίλο σας, ή το παιδί σας, δώστε λίγη προσοχή, και παρατηρήστε αν κάνετε κάποια από τις παραπάνω συμπεριφορές. Αν ναι, προσπαθήστε να ανακαλύψετε τί επίδραση έχουν στον απέναντί σας. Το να αναγνωρίσετε αυτά τα μοτίβα συμπεριφοράς στις σχέσεις σας, αποτελούν το πρώτο και ίσως σημαντικότερο βήμα για να μπορέσετε να τα εξαλείψετε.

Σε επόμενο άρθρο, θα συζητήσουμε και τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε διώξουμε αυτές τις συμπεριφορές και να τις αντικαταστήσουμε με άλλες, πιο υγιείς και πιο παραγωγικές.


 Πηγή